16 april 2017

Rianto Delrue


Eind vorig jaar al bracht Rainto Delrue zijn debuutalbum uit maar Riding for a fall bereikte me pas dit jaar. Deze Gentse folkie maakt een kruising tussen americana, diep in de seventies gewortelde singer-songwritermuziek en folk.
Op het eerste gehoor is dit een vrij brave plaat geworden, waarin de Gentenaar amper buiten de lijntjes durft te kleuren. Maar zijn bravoure zit misschien wel in de details. Vaak klinken de liedjes alsof ze diep geworteld zijn in de traditie van de singer-songwriters uit de jaren zeventig, met echo's van Simon and Garfunkel, "Sugar man" Rodriguez en zelfs kleine knipoogjes naar Bob Dylan. In Taking my responsibility evoceert het achtergrondkoor de meer traditionele samenzang zoals we die kennen uit meer klassieke Ierse folk. Dat nostalgie niet van de lucht is, kon ik reeds afleiden uit de hoesfoto van een panoramapunt in de bergen, bevolkt door het soort auto's dat in mijn kindertijd rondtufte.
Zo overheerst het gevoel van een voortdenderende trein op Looking forward (to find something to look forward to) waarop de mondharmonica een fantastische bijrol krijgt. Opener All about loving you is zo tijdloos dat mijn kindertijd langzaam verglijdt in volwassenheid zonder dat ik erg in heb. De banjo is nu eenmaal een instrument dat ik pas de laatste jaren heb leren te waarderen. Lady walking in the snow is de hedendaagse variant van het gevoel dat Lady Jane van de Rolling Stones bij me opriep. En met Whitehall rowboat voel ik me terug de zestienjarige die bij zijn beste vriend naar cassettes luisterde met kleinkunst en het onvermijdelijke duo Paul Simon en Art Garfunkel.

Beluister hieronder het volledige album:

Geen opmerkingen: