31 oktober 2017

Twintig parels per maand: oktober 2017


Het is weer het einde van de maand maar niet getreurd want hier is weer een lijstje met 20 parels:
  1. Love me again - John Newman: hiermee ga ik mijn lief alvast een groot plezier doen, want deze song maakt haar steevast weer vrolijk. Mooie moderne soul
  2. She ain't a child no more - Sharon Jones and The Dap-Kings: Sharon Jones is een grote dame die soulmuziek tot grote hoogten leidt. I learned the hard way is mijn lievelingsalbum van haar
  3. Heart of gold - Charles Bradley: mijn kennismaking met Charles Bradley was toen ik samen met mijn lief op een festival was in het noorden van Frankrijk. Zelfs zij, die nu niet meteen warm loopt voor soulmuziek, was uitermate gecharmeerd van deze man. En hoewel ze Neil Young maar niks vind, is deze cover van één van zijn nummers wellicht wél aan haar besteed
  4. Maximum volume - Hell Razah and Ayatollah: Blaxploitation heet het album waarop Hell Razah en Ayatollah (van wie ik verder niks ken) enkele speciale songs releasten die heel sterk gedrenkt zijn in de funk en soul die hoort bij de soundtrack van dat soort films
  5. Shaft's cab ride - Isaac Hayes: de ultieme blaxploitationfilm is natuurlijk Shaft, waarvoor Isaac Hayes de muziek schreef. Ik koos eens niet voor Shaft's theme dat genoegzaam bekend is
  6. Miss world - Hole: van een heel ander kaliber is Hole, de band van Courtney Love, die uiteindelijk een soort professionele weduwe van Kurt Cobain werd. Toch is Live through this zeer de moeite waard en deze song daaruit is nog steeds een single die ik met plezier terughoor
  7. Girls! Girls! Girls! - Liz Phair: Liz Phair weet mij het meest te bekoren op Exile in Guysville waarop dit nummer staat
  8. Ladykillers - Lush: dit is een soort eerbetoon aan een vriendin (Lieve) die enkele dagen geleden verjaarde. Dit liedje was lange tijd een inside joke tussen ons
  9. Little trouble girl - Sonic Youth: tussen al dat meisjesgeweld mag natuurlijk ook Sonic Youth met de geweldige Kim Gordon niet ontbreken
  10. Strange - Wire: een band die te vaak uit het oog verloren wordt maar zelfs nu nog steeds goeie albums uitbrengt, is Wire. Van hen koos ik voor dit nummer uit Pink flag uit 1977
  11. Tired of sex - Weezer: Weezer heeft net een nieuw album uit (beluister het zeker eens). Ik grijp hier graag nog eens terug naar de opvolger van hun meest bekende (blauwe) album en dat is Pinkerton
  12. Kitty - The Presidents Of The United States Of America: ik heb nog nooit zo accuraat een kat horen nadoen door gitaren als in dit liedje van The Presidents Of The United States Of America. En nu vraag ik me af van er van hen geworden is trouwens...
  13. Hey man, nice shot - Filter: ergens blijft dit liedje voor altijd verbonden met herinneringen aan vroegdonkere herfstavonden waarop ik ging babysitten en Studio Brussel dit nummer steevast speelde
  14. The wolf is loose - Mastodon: van deze band kocht ik eerder dit jaar nog Emperor of sand. Deze song komt uit Blood mountain en is intussen al 11 jaar oud
  15. Unspoken - Kylesa: vrij toevallig leerde ik ooit eens iets kennen van Kylesa. Ze weten me niet altijd geheel te overtuigen maar dit nummer uit 2013 weet me wel te bekoren
  16. This is how we do things in the country - Slim Cessna's Auto Club: Slim Cessna's Auto Club maakt slimme muziek diepgeworteld in de Amerikaanse folktraditie. Cipher is het album van hen dat ik het best ken. Dit echter vind ik eigenlijk hun leukste liedje
  17. Will you remember me? - The Pine Box Boys: lichtjes vergelijkbaar met Slim Cessna's Auto Club is deze band
  18. Still drunk, still crazy, still blue - Scott H. Biram: neem zeker eens de tijd om het hele oeuvre van Scott H. Biram te ontdekken. Je zal versteld staan van de hoge kwaliteit. Voor mij was Something's wrong / Lost forever de plaat waarmee ik hem leerde kennen maar je kan eigenlijk om het even waar starten met je kennismaking om achterover geblazen te worden
  19. Mutiny - William Elliott Whitmore: nog zo'n artiest die de moeite meer dan waard is, is William Elliott Whitemore
  20. Baby, that's the creeps - Carla Bozulich: Carla Bozulich' band The Geraldine Fibbers is zo'n band waarvan ik ooit eens toevallig heel goedkoop een plaat op de kop tikte en hoewel ik hen/haar niet echt ben blijven volgen, is het af en toe fijn nog eens naar hen/haar te luisteren
Beluister hieronder de volledige afspeellijst:

Geen opmerkingen: